حد و مرز صله رحم یا ارتباط بین اقوام نزدیک چیست؟
پرسش :
حد و مرز صله رحم یا ارتباط بین اقوام نزدیک چیست؟ مثلا با اقوام نزدیک که ارتباط با او باعث افتادن به گناه ودرگیری های خویشاوندی می گردد چه حکمی دارد؟ قطع رابطه با چنین شخصی، قطع رحم محسوب نمی شود؟
پاسخ :
فلسفه صله رحم، زنده نگه داشتن روح دوستى و انسجام اخلاقی و اجتماعى است. در این میان خویشان و اقوام در اولویت توجه و دوستى قرار دارند. «صله رحم» براى خوشبینى و تقویت روح خیر خواهى در انسان نسبت به خویشان است.
مقصود از ارحامی که باید مورد صله قرار بگیرند، پدر و مادر و پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها ، برادر ان و خواهران و فرزندان شان، عمو و عمه و دایی و خاله و فرزندان شان هستند و مقصود از صله رحم که اسلام فرموده، آن است که انسان از حال خویشان مطلع باشد. اگر مشکلى دارند، در حد توان حل کند. لازمه این کار آن نیست که حتما به خانه افراد بروند، بلکه اگر به وسیله تلفن و نامه هم از حال آن ها با خبر شوند، کافى است. در حدیثى نقل شده که «صلوا ارحامکم و لو بالسلام؛ صله رحم کنید، گر چه با یک سلام کردن باشد».(۱) بنابراین قطع رحم جایز نیست، اما صله رحم نیاز به ارتباط نزدیک داشتن نیست.
صله رحم با تمام آثار و فواید دنیوی و اخروی زیادی که دارد در برخی مواقع استثنائاتی هم دارد که بستگی به شرایط افراد دارد، ازجمله؛حضور در مجالسی که افراد حاضر در آن آشکارا گناهان مى کنند و رفتن به خانه آن ها موجب آلودگی به گناه و اثر پذیری از گناه آن ها در اعضای خانواده یا خود فرد باشد، در این گونه موارد لازم است که رفت و آمد قطع شود ولی صله رحم با تلفن و احوال پرسی ادامه یابد، البته اگرحضور شما در آن مجالس موجب شود که آن ها گناه خود را ترک کنند، یا حداقل گناه خود را کم نمایند، رفتن به خانه ایشان اگر موجب آگاهی آن ها می شود مطلوب است.
پی نوشت:
۱. علامه مجلسى، بحار الأنوار، مؤسسة الوفاء بیروت - لبنان، ۱۴۰۴ هجرى قمری، ج۷۴، ص ۱۶۲.
منبع: www.soalcity.ir
فلسفه صله رحم، زنده نگه داشتن روح دوستى و انسجام اخلاقی و اجتماعى است. در این میان خویشان و اقوام در اولویت توجه و دوستى قرار دارند. «صله رحم» براى خوشبینى و تقویت روح خیر خواهى در انسان نسبت به خویشان است.
مقصود از ارحامی که باید مورد صله قرار بگیرند، پدر و مادر و پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها ، برادر ان و خواهران و فرزندان شان، عمو و عمه و دایی و خاله و فرزندان شان هستند و مقصود از صله رحم که اسلام فرموده، آن است که انسان از حال خویشان مطلع باشد. اگر مشکلى دارند، در حد توان حل کند. لازمه این کار آن نیست که حتما به خانه افراد بروند، بلکه اگر به وسیله تلفن و نامه هم از حال آن ها با خبر شوند، کافى است. در حدیثى نقل شده که «صلوا ارحامکم و لو بالسلام؛ صله رحم کنید، گر چه با یک سلام کردن باشد».(۱) بنابراین قطع رحم جایز نیست، اما صله رحم نیاز به ارتباط نزدیک داشتن نیست.
صله رحم با تمام آثار و فواید دنیوی و اخروی زیادی که دارد در برخی مواقع استثنائاتی هم دارد که بستگی به شرایط افراد دارد، ازجمله؛حضور در مجالسی که افراد حاضر در آن آشکارا گناهان مى کنند و رفتن به خانه آن ها موجب آلودگی به گناه و اثر پذیری از گناه آن ها در اعضای خانواده یا خود فرد باشد، در این گونه موارد لازم است که رفت و آمد قطع شود ولی صله رحم با تلفن و احوال پرسی ادامه یابد، البته اگرحضور شما در آن مجالس موجب شود که آن ها گناه خود را ترک کنند، یا حداقل گناه خود را کم نمایند، رفتن به خانه ایشان اگر موجب آگاهی آن ها می شود مطلوب است.
پی نوشت:
۱. علامه مجلسى، بحار الأنوار، مؤسسة الوفاء بیروت - لبنان، ۱۴۰۴ هجرى قمری، ج۷۴، ص ۱۶۲.
منبع: www.soalcity.ir
