آشنایی با مراقبت‌های جنسی در دوران بارداری

تغییرات هورمونی باعث می‌شود که برخی زنان افزایش میل جنسی را در دوران بارداری تجربه کنند، برخی دیگر برخلاف دوران قبل از بارداری علاقه‌ای به برقراری رابطۀ جنسی نداشته باشند.
 

برخی اوقات ممکن است رابطه جنسی به دلایلی محدود شود. یکی از این موارد سابقۀ سقط در بارداری‌های قبلی است. هرچند تأثیر شناخته‌شده‌ای در مورد اثر رابطۀ جنسی در افزایش احتمال سقط وجود ندارد و در واقع سقط به دلیل وجود مشکلات جنینی اتفاق می‌افتد، اما پزشک به منظور کاهش نگرانی ترجیح می‌دهد که این رابطه را محدود کند. همچنین در مواردی نظیر خونریزی واضح، پارگی کیسۀ آب و نیز جفت سرراهی برقراری رابطۀ جنسی ممنوع است، زیرا در این موارد رابطۀ جنسی ممکن است برای مادر و نوزاد یا هر دو خطرساز باشد. شما می‌توانید از پزشک خود دربارۀ موارد منع رابطۀ جنسی و ویژگی‌های نوع نزدیکی جنسی محدودشده سؤال کنید، زیرا عوارض مختلف ممکن است نیاز به محدودیت‌های مختلفی داشته باشد.
 

با پیشرفت بارداری، ممکن است تغییر حالت و فرم قرارگیری در رابطۀ جنسی برای راحتی شما لازم باشد. پس از ماه ۴ بارداری، مادر ممکن است هنگام دراز کشیدن به پشت دچار احساس سرگیجه یا حالت تهوع شود. این امر به وزن رحم در حال رشد و فشار آن بر روی عروق اصلی مربوط می‌شود. در این زمان بهتر است فرم‌های قرارگیری دیگری را هنگام نزدیکی امتحان کنید. در صورت لزوم می‌توان از یک ژل روان‌کنندۀ دارای آب هنگام نزدیکی استفاده کرد. در طول نزدیکی نباید احساس درد کنید. هنگام ارگاسم، رحم شما منقبض خواهد شد. اگر دچار هر گونه انقباض دردناک یا منظمی شده‌اید، با پزشک تان تماس بگیرید.

همچنین اگر دچار خونریزی واژن؛ کمی لکه‌بینی طبیعی است، شده‌اید یا اگر کیسۀ آب شما پاره شد، به یاد داشته باشید که هیچ چیزی نباید پس از پاره شدن کیسۀ آب وارد واژن شود، در این حالت نزدیکی را قطع کنید و بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. صحبت کردن با همسرتان در مورد چگونگی احساس شما در مورد رابطۀ جنسی و هر نگرانی دیگری که دارید، به شما کمک خواهد کرد تا احساس بهتر و راحت‌تری داشته باشید. همچنین همسرتان را تشویق کنید تا با شما ارتباط برقرار کند، حرف بزند و احساس خود را با شما در میان بگذارد، به خصوص اگر متوجۀ تغییرات در حساسیت و واکنش‌پذیری او شده‌اید. برقراری ارتباط به هر دو نفر شما در درک بهتر احساس و خواسته‌ها کمک خواهد کرد.
 

تغییر میل جنسی شما در دوران بارداری طبیعی است. تغییرات هورمونی باعث می‌شود که برخی زنان افزایش میل جنسی را در دوران بارداری تجربه کنند، درحالی‌که ممکن است برخی دیگر برخلاف دوران قبل از بارداری علاقه‌ای به برقراری رابطۀ جنسی نداشته باشند. در سه ماهۀ اول معمولاً برخی از زنان علاقۀ خود را به رابطۀ جنسی از دست می‌دهند، زیرا احساس راحت نبودن و خستگی می‌کنند، درحالی‌که تمایل‌های جنسی زنان دیگر ممکن است همانند قبل باقی بماند. اگر پزشک‌، فعالیت جنسی شما را محدود کرده است یا اگر شما تمایلی به نزدیکی جنسی ندارید، به یاد داشته باشید برای به اشتراک گذاشتن احساس خود با همسرتان وقت بگذارید. بیان احساس و رضایت او با شما نیاز به نزدیکی کامل جنسی ندارد. عشق و محبت را می‌توان به روش‌های بسیاری ابراز کرد. عشقی را به خودتان یادآوری کنید که باعث به وجود آمدن این کودک شده است. از زمان با هم بودن تان لذت ببرید. می‌توانید به پیاده‌روی‌های عاشقانه و طولانی بروید، گاهی پشت یکدیگر را ماساژ دهید یا هر اقدامی را انجام دهید که باعث دلگرمی و رضایت شما خواهد شد.
 

شما می‌توانید فعالیت جنسی را پس از بهبودی آغاز کنید؛ وقتی خونریزی شما متوقف شود و زمانی که شما و همسرتان احساس راحتی کنید. اگر شما هنگام زایمان پارگی پرینه را تجربه کرده‌اید، ترمیم زخمتان نیاز به زمان دارد و در صورت داشتن رابطۀ جنسی، احتمال عفونت افزایش می‌یابد. ممکن است پزشک توصیه کند تا بعد از اولین قرار ملاقات پس از زایمان با او صبر کنید و قبل از آن با همسرتان نزدیکی نداشته باشید. برخی از زنان پس از زایمان متوجه خشکی واژن در طول نزدیکی می‌شوند. یک ژل روان‌کنندۀ محتوی آب ممکن است در طول نزدیکی به کاهش درد و ناراحتی ناشی از خشکی واژن کمک کند. همچنین بهتر است با پزشک خود در این رابطه مشورت کنید.

زنانی که با شیر خود نوزادشان را تغذیه می‌کنند، ممکن است تأخیر در تخمک‌گذاری و عادت ماهانه را تجربه کنند، اما تخمک‌گذاری قبل از آغاز دوبارۀ دورۀ عادت ماهانۀ شما رخ می‌دهد. پس به یاد داشته باشید که برای جلوگیری از بارداری در طول دوران شیردهی، باید نسبت به این موضوع آگاه باشید و توجهات لازم را انجام دهید و توصیه‌های پزشک خود را در مورد روش‌های مناسب پیشگیری از بارداری دنبال کنید.

منبع: سایت مادرشو