مفطرات روزه | خروج منی شخص غیرمحتلم با ادرار

پرسش :

اگر شخصی بیماری ای دارد که یقین دارد همراه ادرارش منی خارج می شود، آیا جایز است درحال روزه ادرار کند و اگر ادرار کند، روزه اش چه حکمی دارد؟(1)

پاسخ :
بلی، می تواند ادرار کند و اگر بی اختیار منی خارج شود، روزه اش صحیح است و باید برای نماز غسل کند (مقام معظم رهبری).

خیر، بلکه واجب است تاحدی که برایش ضرر قابل توجه ندارد، از خروج ادرار جلوگیری کند؛ ولی اگر به واسطۀ جلوگیری کردن، ضرر قابل توجهی به شخص وارد می شود، جایز است ادرار کند و به واسطۀ ادرار، فقط روزه اش باطل می شود و کفاره بر او واجب نمی شود (آیت الله خویی).

خیر، بلکه واجب است تاحدی که برایش ضرر قابل توجه ندارد، از خروج ادرار جلوگیری کند؛ ولی اگر به واسطۀ جلوگیری کردن، ضرر قابل توجهی به شخص وارد می شود، روزه از این شخص صحیح نیست؛ بلکه باید ادرار کند و به واسطۀ ادرار، فقط روزه اش باطل می شود و کفاره بر او واجب نمی شود (آیت الله تبریزی).

خیر، بلکه واجب است تاحدی که حرجی نباشد یا برایش ضرر قابل توجه ندارد، از خروج ادرار جلوگیری کند؛ ولی اگر به حد حرج برسد، یا به واسطۀ جلوگیری کردن، ضرر قابل توجهی به شخص وارد می شود، جایز است ادرار کند و به واسطۀ ادرار نیز روزه اش باطل نمی شود (آیت الله صافی).

اگر منی بی اختیار با ادرار خارج می شود و یقین داشته باشد که منی است، هرچند غسل واجب می شود، لیکن روزه باطل نمی شود (آیت الله فاضل).

در فرض سوال ، روزه اش باطل نمی شود (آیت الله مکارم).
 
پی‌نوشت:
1- استفتای کتبی از مراجع تقلید؛ خویی و تبریزی، صراط النجاة، ج 1، سوال 357و358.

منبع: احکام روزه، اداره پاسخگویی به سوالات دینی آستان قدس رضوی، انتشارات قدس رضوی، 1393.