احکام قرآنی | استفتاء از آیت الله گلپایگانی (ره): سوال یک

پرسش :

در وضـوى قبل از وقـت کـه داعى، نمـاز در وقت است، اگـر به قصد قرائت قـرآن و غیـره وضـو بگیرد مى فـرمایید، چنانچه به نحـو داعى بر داعى باشـد مانعى نـدارد. آیا منظور این است که فعلا به قصـد قرائت قـرآن وضو بگیرد و در نظر داشته باشد که ار وضـو باقى بود، در وقت با همان وضو نماز بخواند، تا در آنجایـى که داعى وضـو، نماز بعد از دخول وقت نست و راسا براى غایات دیگـر وضـو مـى گیرد، جایز نباشد که در وقـت با آن نماز بخـواند؟ مساله را مشروحا بیان فرمایید.

پاسخ :
مقصود ایـن است که اگر کسى به داعى آنکه در وقت نماز بخواند، پیش از وقت به قصد غایات دیگرى وضو بگیرد که داعى او بر وضو به ایـن قصد نماز در وقت باشـد وضـویـش صحیح است و مـى تـواند در وقت با آن نماز بخـوانـد و همچنیـن اگر پیش از وقت مستقلا، به قصد یکى از غایات وضو گرفت و تا بعد از دخـول وقت وضـو بـاقى باشـد، نمـاز بـا آن وضـو صحیح و بى اشکال است.

منبع: کتابخانه دیجیتال امام علی علیه السلام